ఓం మానదాయ నమః | ॐ मानदाय नमः | OM Mānadāya namaḥ
స్వమాయయాత్మాభిమానం సర్వేషామప్య నాత్మసు ।
వాదదాతి స్వభక్తానామ్ సత్కారం మానమేనవా ॥
ఖణ్డయత్సాత్మాభిమానమ్ తత్త్వజ్ఞానామవాత్మసు ।
ఇతివా మానద ఇది శ్రీహరిః ప్రోచ్యతే బుధైః ॥
మానమును ఇచ్చువాడు, మానమును ఖండించువాడు మానదః అను రెండు వ్యుత్పత్తులును ఈ నామమునకు చెప్పదగును. ఈ రెండు వ్యుత్పత్తులకును భాష్యకారులు ఇచ్చు వివరణము ఇది.
తన మాయచే ఎల్లవారికిని అనాత్మవస్తువుల విషయమున 'ఇది ఆత్మ' అను ఆత్మాభిమానమును కలిగించుచు ఉన్నాడు.
తత్త్వ వేత్తలకు మాత్రము అనాత్మవస్తు విషయమున ఆత్మాభిమానమును ఖండించును. తన భక్తులకు మాన సత్కారమును ఇచ్చును.
स्वमाययात्माभिमानं सर्वेषामप्य नात्मसु ।
वाददाति स्वभक्तानाम् सत्कारं मानमेनवा ॥
खण्डयत्सात्माभिमानम् तत्त्वज्ञानामवात्मसु ।
इतिवा मानद इदि श्रीहरिः प्रोच्यते बुधैः ॥
Svamāyayātmābhimānaṃ sarveṣāmapya nātmasu,
Vādadāti svabhaktānām satkāraṃ mānamenavā.
Khaṇḍayatsātmābhimānam tattvajñānāmavātmasu,
Itivā mānada idi śrīhariḥ procyate budhaiḥ.
The name Mānadaḥ can be interpreted either as 'causes pride' or 'cuts off pride.' Scholars provide below reasoning to support the two possibilities.
By the power of His māya, He causes attachment as to the ātman to things which are not ātman.
He cuts off from the knowers of the Truth the thought of the ātman in what are not the ātman. He confers māna or prestige on His devotees.
| अमानी मानदो मान्यो लोकस्वामी त्रिलोकधृक् । |
| सुमेधा मेधजो धन्यस्सत्यमेधा धराधरः ॥ ८० ॥ |
| అమానీ మానదో మాన్యో లోకస్వామీ త్రిలోకధృక్ । |
| సుమేధా మేధజో ధన్యస్సత్యమేధా ధరాధరః ॥ 80 ॥ |
| Amānī mānado mānyo lokasvāmī trilokadhr̥k, |
| Sumedhā medhajo dhanyassatyamedhā dharādharaḥ ॥ 80 ॥ |
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి