ఓం విశోకాయ నమః | ॐ विशोकाय नमः | OM Viśokāya namaḥ
 |
| విశోకః, विशोकः, Viśokaḥ |
విగతశ్శోకోఽస్యహరేః మహానన్ద స్వరూపిణి ।
ఇత్యుచ్యతే స భగవాన్ విశోక ఇతి సూరిభిః ॥
ఎవని శోకము విగతమో అనగా ఎవని శోకము తొలగి దూరమై యున్నదో అట్టివాడు విశోకః. పరమానందైక రూపుడు కావున పరమాత్ముడు విశోకుడు లేదా శోకరహితుడు.
विगतश्शोकोऽस्यहरेः महानन्द स्वरूपिणि ।
इत्युच्यते स भगवान् विशोक इति सूरिभिः ॥
Vigataśśoko’syahareḥ mahānanda svarūpiṇi,
Ityucyate sa bhagavān viśoka iti sūribhiḥ.
The One who is free from affliction is Viśokaḥ. Since the Lord is the embodiment of supreme bliss, no grief can ever afflict him and hence He is always content with joy.
| उदीर्णस्सर्वतश्चक्षुरनीशश्शाश्वतस्स्थिरः । |
| भूशयो भूषणो भूतिर्विशोकश्शोकनाशनः ॥ ६७ ॥ |
| ఉదీర్ణస్సర్వతశ్చక్షురనీశశ్శాశ్వతస్స్థిరః । |
| భూశయో భూషణో భూతిర్విశోకశ్శోకనాశనః ॥ 67 ॥ |
| Udīrṇassarvataścakṣuranīśaśśāśvatassthiraḥ, |
| Bhūśayo bhūṣaṇo bhūtirviśokaśśokanāśanaḥ ॥ 67 ॥ |
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి