20 జన, 2014

443. క్షామః, क्षामः, Kṣāmaḥ

ఓం క్షామాయ నమః | ॐ क्षामाय नमः | OM Kṣāmāya namaḥ


క్షామో విష్ణుర్వికారేషు క్షపితేష్వవినశ్వరః ।
స్వాత్మనావస్థిత ఇతి క్షామ ఇత్యుచ్యతే బుధైః ।।

సర్వ వికారములును క్షయమునందించబడినవి (వికారములు ఏమియు ఆత్మకు సంబంధించినవి కావని త్రోసివేయబడినవి) కాగా కేవల చిదాత్మక స్వాత్మతత్త్వముగా శేషించి నిలుచువాడుగనుక క్షామః.



Kṣāmo viṣṇurvikāreṣu kṣapiteṣvavinaśvaraḥ,
Svātmanāvasthita iti kṣāma ityucyate budhaiḥ.

क्षामो विष्णुर्विकारेषु क्षपितेष्वविनश्वरः ।
स्वात्मनावस्थित इति क्षाम इत्युच्यते बुधैः ॥

When all modifications subside, He remains as the true Self. Or One who remains in the state of pure Self after all the modifications of the mind have dwindled.

अनिर्विण्णस्स्थविष्ठो भूर्धर्मयूपो महामखः ।
नक्षत्रनेमिर्नक्षत्री क्षमः क्षामस्समीहनः ॥ ४७ ॥

అనిర్విణ్ణస్స్థవిష్ఠో భూర్ధర్మయూపో మహామఖః ।
నక్షత్రనేమిర్నక్షత్రీ క్షమః క్షామస్సమీహనః ॥ ౪౭ ॥

Anirviṇṇassthaviṣṭho bhūrdharmayūpo mahāmakhaḥ ।
Nakṣatranemirnakṣatrī kṣamaḥ kṣāmassamīhanaḥ ॥ 47 ॥

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి