12 మే, 2014

555. వృక్షః, वृक्षः, Vr̥kṣaḥ

ఓం వృక్షాయ నమః | ॐ वृक्षाय नमः | OM Vr̥kṣāya namaḥ


వృక్షః, वृक्षः, Vr̥kṣaḥ

వృక్ష ఇవాచలతయా స్థితో వృక్ష ఇతీర్యతే ।
వృక్ష ఇవ స్తబ్ధో దివి తిష్టత్యేక ఇతి శ్రుతేః ॥

వృక్షము వలె కదలనివాడుగనుక వృక్షః. వృక్షము అనుటలో ఎన్ని సంవత్సరములు గడిచినను వృక్షమునుండి ఆకులు రాలుట, క్రొత్తవి పుట్టుట, పూచుట, కాచుట మొదలగునవి ఋతు ధర్మముననుసరించి జరుగుచున్నను, ఆకులు మొదలగునవి మారుచున్నను వృక్షము మాత్రము మార్పులేక అట్లేయుండును. అటులనే పరమాత్మ దేశకాల వస్తు కృత భేదమునకు పాత్రములగుచు ఎందరు జీవులు వచ్చుచు పోవుచున్నను ఎన్ని సృష్టులు జరిగినను పరమాత్ముడు మాత్రము ఏ మార్పును లేక స్థిరుడై యుండును.

:: శ్వేతాశ్వతరోపనిషత్ తృతీయోఽధ్యాయః ::
యస్మాత్పరం నాపర మస్తి కిఞ్చి ద్యస్మా న్నాణీయో న జ్యాయేఽస్తి కశ్చిత్ । వృక్ష ఇవ స్తబ్ధో దివి తిష్టత్యేకస్తేనేదం పూర్ణం పురుషేణ సర్వమ్ ॥ 9 ॥

ఏ బ్రహ్మముకంటే శ్రేష్ఠమైనది కానీ, వేఱైనదిగానీ, పెద్దది కానీ, చిన్నది కాని ఏదియునులేదో, ఏది ఆకాశమందు వృక్షమువలె నిలబడియున్నదో, అట్టి బ్రహ్మము చేత ఈ సమస్త ప్రపంచము పరిపూర్ణమై వ్యాప్తమైయున్నది.



वृक्ष इवाचलतया स्थितो वृक्ष इतीर्यते ।
वृक्ष इव स्तब्धो दिवि तिष्टत्येक इति श्रुतेः ॥ 

Vr̥kṣa ivācalatayā sthito vr̥kṣa itīryate,
Vr̥kṣa iva stabdho divi tiṣṭatyeka iti śruteḥ.

He stands firm like a tree and hence He is Vr̥kṣaḥ. Here a tree symbolizes that entity which stands firm even though the leaves appear and then fall going through different seasons as like the living beings that are born and then die in time. Even in spite of these cycles, the Paramātma is comparable to that tree that remains firm with its identity in tact.

:: श्वेताश्वतरोपनिषत् तृतीयोऽध्यायः ::
यस्मात्परं नापर मस्ति किञ्चि द्यस्मा न्नाणीयो न ज्यायेऽस्ति कश्चित् । वृक्ष इव स्तब्धो दिवि तिष्टत्येकस्तेनेदं पूर्णं पुरुषेण सर्वम् ॥ ९ ॥

Śvetāśvataropaniṣat - Chapter 3
Yasmātparaṃ nāpara masti kiñci dyasmā nnāṇīyo na jyāye’sti kaścit, vr̥kṣa iva stabdho divi tiṣṭatyekastenedaṃ pūrṇaṃ puruṣeṇa sarvam. 9.

The whole universe is filled by the Purusha, to whom there is nothing superior, from whom there is nothing different, than whom there is nothing either smaller or greater; who stands alone, motionless as a tree, established in His own glory.

वेदास्स्वांगोऽजितःकृष्णो दृढस्सङ्कर्षणोऽच्युतः ।
वरुणो वारुणो वृक्षः पुष्कराक्षो महामनाः ॥ ५९ ॥

వేదాస్స్వాంగోఽజితఃకృష్ణో దృఢస్సఙ్కర్షణోఽచ్యుతః ।
వరుణో వారుణో వృక్షః పుష్కరాక్షో మహామనాః ॥ 59 ॥

Vedāssvāṃgo’jitaḥkr̥ṣṇo dr̥ḍassaṅkarṣaṇo’cyutaḥ,
Varuṇo vāruṇo vr̥kṣaḥ puṣkarākṣo mahāmanāḥ ॥ 59 ॥

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి