ఓం నైకరూపాయ నమః | ॐ नैकरूपाय नमः | OM Naikarūpāya namaḥ
 |
| నైకరూపః, नैकरूपः, Naikarūpaḥ |
నైకరూపస్స యదేకం రూపమన్యన్న విద్యతే ।
సర్వేశ్వరస్య మాయాభిః పురురూప ఇతిశ్రుతేః ॥
ఇతనిది ఒక రూపము కాదు. విష్ణువు అనేక రూపములు కలవాడైనందున నైకరూపః అని చెప్పబడును.
:: బృహదారణ్యకోపనిషత్ - చతుర్థాధ్యాయః, పఞ్చమం బ్రాహ్మణమ్ ::
ఇదంవై తన్మధు దధ్యఙ్గాథర్వణోఽశ్విభ్యామువాచ తదేతదృషిః పశ్యన్నవోచత్ ।
రూపగ్‍ం రూపం ప్రతిరూపో బభూవ,
తదస్య రూపం ప్రతిచక్షణాయ ।
ఇన్ద్రో మాయాభిః పురురూప ఈయతే,
యుక్తా హ్యస్య హరయః శతా దశా ॥ ఇతి ।
అయం వై హరయోఽయం వై దశ చ సహస్రాణి బహూని చానన్తాని చ తదేతద్బ్రహ్మా పూర్వమనపరమనన్తర మబాహ్య మయమాత్మా బ్రహ్మ సర్వానుభూరిత్యను శాసనమ్ ॥ 19 ॥
దధ్యజ్ అను పేరుగల అథర్వణ పుత్రుడగు ముని ఈ ప్రసిద్ధమగు మధుస్వరూపమును, దైవ వైద్యులగు అశ్వినీ దేవతలకు బోధీంచెను. దీనిని మంత్రముగా ఉపదేశించెను. ఆ పరమేశ్వరుడు ఈ ఆత్మ స్వరూపమును బోధించుట కొఱకు సమానమైన మరొకరూపమును ధరించెను. పరమేశ్వరుడు మాయా ప్రజ్ఞల చేత అనేక రూపములు కలవాడగుచున్నాడు. ఈ పరమేశ్వరునికిగల ఇంద్రియములు, పదిగానూ, నూర్లుగానూ అగుచున్నవి. అందువలన ఈ పరమేశ్వరుడే పదిగానూ, నూర్లుగానూ అగుచున్నాడు. అందువలన ఈ పరమేశ్వరుడే ఇంద్రియములు. ఈ పరమేశ్వరుడే పదిగానూ, వేలుగానూ, అనేకములుగానూ, అంతములు లేనివిగానూ అగుచున్నాడు. ఈ ఆత్మ అపూర్వము, పరములేనిది, అనంతరము, బాహ్యము లేనిది. ఇదియే ఆ పరబ్రహ్మము. సర్వస్వరూపముతో సమస్తమును అనుభవించుచున్న ఈ ఆత్మయే పరబ్రహ్మ స్వరూపము అని ఉపదేశము.
Naikarūpassa yadekaṃ rūpamanyanna vidyate,
Sarveśvarasya māyābhiḥ pururūpa itiśruteḥ.
नैकरूपस्स यदेकं रूपमन्यन्न विद्यते ।
सर्वेश्वरस्य मायाभिः पुरुरूप इतिश्रुतेः ॥
He has no definite form or One who is without an exclusive form.
:: Br̥hadāraṇyakopaniṣat - caturthādhyāyaḥ, pañcamaṃ brāhmaṇam ::
Idaṃvai tanmadhu dadhyaṅgātharvaṇo’śvibhyāmuvāca tadetadr̥ṣiḥ paśyannavocat,
Rūpagˈṃ rūpaṃ pratirūpo babhūva,
Tadasya rūpaṃ praticakṣaṇāya,
Indromāyābhiḥ pururūpa īyate,
Yuktā hyasya harayaḥ śatā daśā. Iti,
Ayaṃ vai harayo’yaṃ vai daśa ca sahasrāṇi bahūni cānantāni ca tadetadbrahmā pūrvamanaparamanantara mabāhya Mayamātmā brahma sarvānubhūrityanu śāsanam. (19)
:: बृहदारण्यकोपनिषत् - चतुर्थाध्यायः, पञ्चमं ब्राह्मणम् ::
इदंवै तन्मधु दध्यङ्गाथर्वणोऽश्विभ्यामुवाच तदेतदृषिः पश्यन्नवोचत् ।
रूपग्ं रूपं प्रतिरूपो बभूव,
तदस्य रूपं प्रतिचक्षणाय ।
इन्द्रोमायाभिः पुरुरूप ईयते,
युक्ता ह्यस्य हरयः शतादशा ॥ इति ।
अयं वै हरयोऽयं वै दश च सहस्राणि बहूनि चानन्तानि च तदेतद्ब्रह्मा पूर्वमनपरमनन्तर मबाह्य मयमात्मा ब्रह्म सर्वानुभूरित्यनु शासनम् ॥ १९ ॥
This is that meditation on things mutually helpful which Dadhyac, versed in the Atharva-veda, taught the Aśvins. Perceiving this the R̥ṣi said, '(He) transformed Himself in accordance with each form; that form of His was for the sake of making Him known. The Lord on account of māya (notions superimposed by ignorance) is perceived as manifold, for to Him are yoked ten organs, nay hundreds of them. He is the organs; He is ten, and thousands - many and infinite. That Brahman is without prior or posterior, without interior or exterior. This self, the perceiver of everything, is Brahman. This is the teaching.
| सुभुजो दुर्धरो वाग्मी महेन्द्रोवसुदो वसुः । |
| नैकरूपो बृहद्रूपः शिपिविष्टः प्रकाशनः ॥ २९ ॥ |
| సుభుజో దుర్ధరో వాగ్మీ మహేన్ద్రోవసుదో వసుః । |
| నైకరూపో బృహద్రూపః శిపివిష్టః ప్రకాశనః ॥ ౨౯ ॥ |
| Subhujo durdharo vāgmī mahendrovasudo vasuḥ । |
| Naikarūpo br̥hadrūpaḥ śipiviṣṭaḥ prakāśanaḥ ॥ 29 ॥ |
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి